GOLIARDOS

Salterio Evesham (s. XIII) BL Add MS 44874 (f.7v.)

INVITACIÓN Á AMIGA

1 Vén xa, miña doce amiga,

a quen coma o meu corazón amo.

Entra no meu cuarto

de todos os enfeites adobiado.

2 Alí están cadeiras acolchadas,

a casa cos tapices engalanada,

tamén flores por ela estradas

con herbas fragantes mesturadas.

3 Está alí a mesa aparellada

de toda clase de viandas cargada,

viño soberbio é alí abundante,

todo o que, miña querida, che aprace.

4 Alí soan doces tonadas

e as frautas de notas altas inchadas,

alí o doncel e a douta doncela

fermosas cantigas che cantan.

5 El co plectro tangue a cítara,

ela ca lira entoa unha melodía,

portan cálices os criados

cheos de vinos especiados.

6 Eu soa na foresta habitei,

os lugares afastados amei,

moi a miúdo a confusión esquivei

e da caterva da xente me escapei.

7 ……

…..que silente…..

…………………o tumulto

……moita xente.

7Ms. P

Xa a neve e o xeo se derreten,

as follas e a herba reverdecen,

canta xa no alto Filomela

na cova do corazón Amor alumea.

7Ms. V

Queridísima, non deas en tardar;

que facer o amor sexa o noso afán!

sen ti non poderei vivir:

convén co amor cumprir.

8 Non me aprace tanto a mesa

coma unha doce conversa,

nin de tantas cousas a abundancia

coma a sincera confianza.

9 De que serve, querida, delongar

o que así e todo logo se fará!

Fai axiña o que vaias facer,

por min atraso non has ter.

10 Vén xa agora, irmá amada,

e de todos……..estimada,

dos meus ollos luz clara

parte máis grande da miña alma.

Carmen XXVII

Inuitatio amicae

1.Iam dulcis amica uenito,

quam sicut cor meum diligo

<intra in cubiculum m>eum

ornamen<tis cunctisorna>tum.

2. Ibi sunt sedilia strata

atque uelis domus parata

floresque in domo sparguntur

herbeque flagrantes miscentur.

3. Est ibi mensa apposita,

uniuersis cibis honusta;

ibi clarum uinum habundat

et quidquid <te>, cara, delectat.

4. Ibi sonant dulces simphonie

inflantur et altius tibie,

ibi puer et docta puella

canunt <tibi> cantica pulchra.

5. H<ic cum> plectro cith<aram tan>git,

illa melos cum lira pangit,

portantque ministri pateras

pigmentatis p<oc>ulis plenas.

6. Ego fui sola in silua

et dilexi loca / secreta

fugique frequentius turbam

atque . . . . . plebis cateruam.

7. . s.p.l . . . . . . . . . . .

. . . que silenti . . . . . . .

. . . . . . . . . <t>umul<tum>

. . . . . . . populum <mu>ltum.

7 Ms. P

Iam nix glaciesque liquescit,
folium et herba uirescit,
philomela iam cantat in alto,
ardet amor cordis in antro.

7 Ms. V
Karissima, noli tardare;
studeamus nos nunc amare!
sine te non potero uiuere:
iam decet amorem perficere.

8. Non <me iuuat tantum con>uiuium

qu<antum predulce c>olloquium,

<nec rerum tantarum uber>tas

<ut>cara fam<iliaritas.>

9. Quid <iuuat differre, e>lecta,

que sunt <tamen post facienda?>

Fa<c cita,> quod eris <factura,>

<in me non est aliqua> mora.

10. <Iam nunc ueni, soror electa>

ac om . . . . . . . d<ilecta,>

lux mee clara pupille

<parsque maior anime mee.>

Textus:

The Cambridge Songs (Carmina Cantabrigiensia) Edited and translated by Jan M. Ziolkowski. Medieval & Renaissance Texts & Studies. Tempe, Arizona 1998.

Reconstrución de 7 Ms. P e 7 Ms. V de Peter DRONKE, falecido o 23 de abril de 2020.

CANCIONEIROS DOS GOLIARDOS

Cancioneiro de Cambridge

Cancioneiro de Arundel

Cancioneiro de Ripoll

Tradución, introdución e notas de Maite Jiménez Pérez

Rinoceronte editora 2020